baxəbər — f. və ə. 1) xəbərdar, xəbəri olan; 2) məlumatlı, məlumatı olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
pürfənn — f. və ə. 1) elmli, çox bilikli, çox məlumatlı; 2) m. hiyləgər, kələkbaz, fəndgir … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rasix — ə. 1) sağlam, möhkəm; 2) yüksək məlumatlı, çox bilikli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
vaqif — ə. 1) ayaq üstə duran; 2) xəbərdar, agah; 3) gözüaçıq, məlumatlı. Vaqifi əsrar bax: vaqifül’əsrar; vaqifi hal vəziyyəti bilən, vəziyyəti tez başa düşən ə. 1) vəqf işlərinə baxan məmur; 2) mal və ya mülkü vəqf edən adam … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xəbərdar — ə. və f. xəbəri olan; məlumatlı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
züfünun — ə. 1) bir çox elmləri bilən; 2) çox ağıllı və məlumatlı adam; alim … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağıl — 1. is. <ər.> 1. İnsanda düşünmə və dərketmə qabiliyyəti; zəka. // Şüur, idrak. Bu növcavan gülüzlü, xoşsifətli olub, ağıl və kamalı üzündən məlum edirdi. N. N.. Ağıl deyir, qalmayacaq yer üzündə qandan əsər; Hər könülə ilham kimi gələcəkdir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
alim — <ər.> 1. is. Hər hansı bir elm sahəsində mütəxəssis olan adam. Azərbaycan alimləri. Dünyada tanınmış alim. Alimin adını fikir tarixində ölməzləşdirən onun elə bir az da şairliyidir. 2. sif. Elmli, bilikli, məlumatlı, çox oxumuş. Alim adam… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aşina — is. və sif. <fars.> klas. 1. Məlumatlı, vaqif, tanış, xəbərdar, bələd. Aşina olmaq – tanış olmaq, bələd olmaq. 2. Dost, yaxın yoldaş. Görən kim oldu bu gülşəndə aşinası gülün? X. N.. Biganələrlə çünki olur aşina könül; Kaş olmayaydım ol… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bilikli — sif. Bilik sahibi, məlumatlı, elmli, hazırlıqlı. Bilikli adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti